zondag 25 oktober 2009

Google Chrome browser test in Pardus

Google breidt haar al breed omvattende activiteiten steeds verder uit en is zoals bekend ook begonnen zich op de browser markt te manifesteren. Inmiddels zijn de eerste officiele versies van Google Chrome (zoals zowel de webbrowser als naar verluid een compleet toekomstig besturingssysteem genaamd zijn) officieel uitgebracht voor het Windows-platform. Mac en Linux gebruikers wachten al maanden op de eerste officiele releases van de Chrome webbrowser voor hun platform. Enige tijd geleden kwam Google ook met een premature testversie van de browser op de proppen voor Linux. Tot nu toe biedt Google echter alleen test versies aan in .deb formaat zoals dat bekend is van distributies als Debian en Ubuntu. Andere linux varianten wachten vooralsnog op hun beurt. Na wat zoeken op internet via datzelfde Google vond ik een handige pagina van een Gentoo linux gebruiker die dat Chrome .deb pakket op zijn distributie aan de praat had gekregen en al vrolijk aan het testen was met Chrome als browser op zijn linux-systeem. Ik dacht: dat moet ook lukken met Pardus linux met gebruikmaking van deze leidraad, en inderdaad het blijkt mogelijk de testversie ook in Pardus linux te installeren en te gebruiken. Dit bericht is er ook mee aangemaakt.

Als de volgende stappen gevolgd worden dan kan er met de testversie van Google Chrome gebrowst worden in Pardus.

1. Download het Google Chrome .deb dev pakket.

2. Download en installeer het pisi pakket binutils (uit de contrib repo). Dit pakket is vereist om het commando ar dat tijdens de installatie van het .deb pakket benodigd is uit te kunnen voeren. In de Konsole kan dit met:
sudo pisi it binutils


3. Ga in de Konsole naar de map waar je het Chrome .deb pakket had opgeslagen na downloaden, bv.:
cd /home/gebruikersnaam/Downloads/


4. Pak nu het .deb pakket uit met de volgende opdrachten:
sudo ar x google-chrome-unstable_current_i386.deb
sudo tar xvf data.tar.lzma


5. Kopieer de nu aangemaakte programma bestanden en maak een symbolische link met:
sudo cp opt/google/chrome /opt/ -r
sudo ln -s /opt/chrome/chrome /usr/bin/


6. Tot slot moeten nog een aantal symbolische links gelegd worden zodat Google Chrome de bestanden (libraries) die het nodig heeft om te kunnen draaien op de juiste plek kan vinden (op dit punt wijkt deze handleiding voor Pardus af van die welke voor Gentoo linux geldt):
sudo ln -s /usr/lib/nss/libnss3.so /usr/lib/libnss3.so.1d
sudo ln -s /usr/lib/nss/libnssutil3.so /usr/lib/libnssutil3.so.1d
sudo ln -s /usr/lib/nss/libsmime3.so /usr/lib/libsmime3.so.1d
sudo ln -s /usr/lib/nss/libssl3.so /usr/lib/libssl3.so.1d
sudo ln -s /usr/lib/libplds4.so /usr/lib/libplds4.so.0d
sudo ln -s /usr/lib/libplc4.so /usr/lib/libplc4.so.0d
sudo ln -s /usr/lib/libnspr4.so /usr/lib/libnspr4.so.0d


Nu kun je aan de eerste testrun met Google Chrome beginnen. Typ in de Konsole:
chrome



Eventueel kun je een snelkoppeling op je desktop aanmaken voor Google Chrome langs de gebruikelijke weg, het icoon van Google Chrome kun je vinden in de map /opt/chrome/

Lees meer...

maandag 5 oktober 2009

Werken met een realtime kernel in Pardus

Ook in Pardus 2009 kan naast de stnadaard kernel ook gebruik worden gemaakt van een realtime kernel. Waar heb je een realtime kernel voor nodig? Veel informatie vind je op de (engelstalige) wiki over realtime kernels. Handige nederlandstalige informatie vind je daarnaast hier. Een van de meest gebruikte toepassingen van de realtime-kernel is toch wel het werken met (live) audio op je Pardus systeem, of dat nu media streaming is of (vooral) ook zelf audio opnemen en bewerken, met name multi-track audio bewerkingen. In Pardus bevinden zich al heel veel leuke en kwalitatief hoogwaardige audio toepassingen, daarover een andere keer meer. In niets komt timing zo nauw als in muziek, en dat kan ook om milliseconden gaan. Hoe je de realtime kernel als extra opstart-optie toevoegt aan Pardus 2009 staat te lezen onder de Lees meer... link.

Het toeveogen van de realtime kernel in Pardus 2009 is echt simpel. In pakketbeheer kun je precies drie pakketten vinden als je zoekt op -rt. Het betreft de pakketten:

module-headers-rt-2.6.29.6_23-1-1.pisi (1)

kernel-rt-2.6.29.6_23-1-1.pisi (2)

module-rt-alsa-driver-1.0.20_20090624-48-1.pisi (3)

Alles wat je moet doen is deze drie pakketten installeren (gebeurt ook in de genoemde volgorde). Hierna zal in je GRUB opstartbeheer menu een optie verschijnen met de kernel-rt. Als je je systeem opnieuw opstart kun je nu dus als alternatief kiezen om op te starten met gebruik van de vers geïnstalleerde realtime kerenel. Voor vele andere dagelijkse bezigheden is een realtime kernel juist minder geschikt dan de standaard linux-kernel, het verdient derhalve NIET de voorkeur om de realtime-kernel als standaard opstart optie te selecteren in je GRUB opstartmenu!

Lees meer...

donderdag 24 september 2009

Bloggen met Blogilo (was Bilbo Blogger)

Als je met bijvoorbeeld de hulp van Google Translate regelmatig een kijkje neemt op de turkstalige Pardus nieuws en e-zine website Özgürlükİçin kom je soms leuke Pardus nieuwtjes tegen, maar zeker ook leuke nieuwtjes betreffende linux ontwikkelingen in het algemeen. Vandaag kwam ik daar een berichtje tegen over een zogenaamde blog client, en wel Blogilo, de naam die pas sinds 18 september j.l. is toegekend aan het programma Bilbo Blogger. Over het hoe en waarom van Bilbo en de naamsverandering naar Blogilo lees je hier meer. En waar je in hemelsnaam een blog client voor nodig zou moeten hebben als je ook online in de diverse web-interfaces simpel blogberichten kunt aanmaken? Het antwoord op de vraag wat je er eigenlijk mee moet vind je o.a. in deze informatieve nederlandstalige blog post:Bilbo Blogger met Wordpress en Joomla

Dit blog berichtje heb ik getypt in Blogilo (in de applicatie, actuele stabiele versie staat nog gewoon Bilbo Blogger, versie 1.0). De naam Blogilo betekent Blog Gereedschap in Esperanto. In Pardus (pardus-2009 repo) is een pisi pakket beschikbaar van bilbo blogger versie 0.9, de nieuwste stabiele versie 1.0 heeft echter enkele extra features en is niet moeilijk te installeren.

Installatie Blogilo 1.0

1. Installeer eerst de pisi pakketten git en kdepimlibs alsmede kdepimlibs-devel via pakketbeheer of in de Konsole zo je wilt

2. Open een Konsole (terminal) en voer de volgende stappen uit:

git clone git://gitorious.org/bilbo/bilbo-stable.git bilbo

cd bilbo && mkdir build && cd build

cmake -DCMAKE_INSTALL_PREFIX=`kde4-config --prefix` ..

make

sudo make install

Met name de make stap kost wel enige tijd, maar wacht het proces rustig af. Als alles volgens plan verlopen is kun je met het commando bilbo (ja dat moet nog veranderd worden want blogilo wordt niet herkend als commando) het programma Blogilo openen.


Via menu Blog-Voeg blog toe krijg je een eenvoudig en intuitief invulscherm waar je de URL en de inloggegevens van je blog invoert. Kies dan voor Automatisch configureren en OK en je kunt beginnen met bloggen. De nieuwe versie van deze blog client ondersteunt o.a. Blogger (Google Blogspot.com), WordPress, Drupal en Joomla.

Hier laat ik het even bij voor wat het eerste blogbericht over een blogberichten editor betreft.

Lees meer...

woensdag 23 september 2009

Browsen met Chromium in Pardus

Waar Pardus als een nieuwe en jonge linux distributie met een eigen (PISI) pakketbeheer systeem lang tegen zich geworpen kreeg dat de diversiteitaan beschikbare software pakketten te wensen over liet, zeker in vergelijking met de "grote jongens" in linux-land is dat in mijn beleving toch heel ras aan het veranderen. In de officiele pakketbronnen van Pardus verschijnen vrijwel continu nieuwe PISI pakketten. Daarnaast trekken steeds meer gebruikers geleidelijk aan zelf de stoute schoenen aan en bouwen ze hun eigen PISI pakketten van nog niet beschikbare maar wel gewenste software. Zo ontstaan er geleidelijk aan zogenaamde user repositories, ofwel gebruikers software bronnen.

Het voordeel hiervan is uiteraard dat je nog meer (vaak ook populaire) toepassingen op een eenvoudige manier kunt installeren in Pardus (bv. Frostwire, GoogleEarth e.d.), een potentieel nadeel is dat deze niet-officiele pakketten op zich natuurlijk met geen enkele garantie komen en dikwijls minder uitvoerig getest zijn voor vrijgave dan zoals met officiele pakketten gebeurd. Vandaag wordt in het Pardus worldforum melding gemaakt van het beschikbaar komen van Chromium als PISI pakket, op initiatief van de duitse Pardus gebruikers gemeenschap. Chromium is de open-source basis waarop Google haar Google Chrome webbrowser optuigt met nog een aantal Google specifieke zaken (zoals AutoUpdater).




Chromium lijkt verder dus als twee druppels water op Chrome, en mist slechts enkele features die in Chrome zijn toegevoegd bovenop de basis. Ik heb het pisi pakket geinstalleerd (eerst registreren op duitse community website), en moet zeggen dat dat probleemloos verliep. Na installeren staat Chromium ook keurig in het Netwerk menu op mijn Pardus linux XFCE laptop. Een eerste testrit met Chromium beviel mij prima. Het is een browser die snel opstart en zo op het eerste oog lekker vlot de webpagina's binnenhaalt. Dit in schril contrast met Firefox dat vaak nogal log overkomt bij mij en soms bij opstarten of na een tijdje gebruik ineens tot eindeloos ratelen van mijn systeem en alelrlei CPU activiteit leidt. Ongetwijfeld ga ik nog dingen missen die in Firefox voorhanden zijn en in Chromium niet. Zo maak ik al vrij vaak gebruik van Moonlight, de tot nu toe bij mijn weten alleen voor Firefox beschikbare plugin om Silverlight media mee te kunnen bekijken onder linux. Ook is het erg wennen (ik gebruik echt al jaren Firefox) aan de andersoortige interface van Chromium. Toch wil ik het eens een tijdje de kans geven, net zoals ik ooit linux als besturingssysteem eens een tijdje de kans wilde geven. Chromium voelt goed aan, en lijkt een wat snellere en stabielere performance te bieden op mijn systeem. Voor een kleine engelstalige uitleg over Chromium versus Chrome (de laatste komt volgens geruchten ook heel snel voor linux beschikbaar) kijk even hier.



Lees meer...

zaterdag 12 september 2009

Pardus 2009 installeren: de wiki-pagina


Heb afgelopen dagen gewerkt aan de nederlandstalige wiki pagina die handelt over het installeren van Pardus 2009. Forumlid atolboo van het nederlandse pardus-linux forum had het meeste voorwerk al verricht door een serie fraaie screenshots van het installatieproces te maken, en het feit dat hij grotendeels al verantwoordelijk was voor de tekst van de wiki-pagina over het installeren van de vorige versie, Pardus 2008. Grote delen tekst konden weer opnieuw gebruikt worden voor de nieuwe wiki-pagina. Het voorlopige eindresultaat vind je hier.
Lees meer...

maandag 7 september 2009

Stoeien met (hybride) PDFs in Pardus -1

Het wordt steeds makkelijker om het wijdverbreide PDF (Portable Document Format) bestandstype te bewerken in niet commerciele software, ook onder linux, en dus ook onder Pardus linux. Nu is Adobe dat in 1993 het succesvolle PDF formaat lanceerde ook haast wel gedwongen naar eigen ontwikkelde PDF formaat wat meer "open" en toegankelijk te maken, want de laatste jaren rukt ook het door de Organization for the Advancement of Structured Information Standards (OASIS) ontwikkelde ODF (Open Document Format) bestandsformaat sterk op. Adobe koos eieren voor haar geld om PDF (dat tot voor vrij kort vrijwel alleen ten volle bewerkt kon worden door Adobe Acrobat aan te scahffen) niet helemaal te zien ondersneeuwen en maakte ook PDF een open standaard per 1 juli 2008.

Het gevolg hiervan is dat PDF en ODF nu min of meer als broertje en zusje naast elkaar richting overheidsinstanties gepusht worden, mede ook om deze veel meer (Microsoft)-platform onafhankelijker te laten worden, waardoor de overstap naar bv. Linux platforms gemakkelijker wordt gemaakt en er meer keus is om hetzelfde doel te bereiken.
Op 17 september 2007 lanceerde staatssecretaris Heemskerk een actieplan rondom open standaarden waarin alle Rijksdiensten vanaf april 2008 het Open Document Format (ODF) moeten ondersteunen. Per 1 januari 2009 moeten alle overheden, zoals gemeenten, provincies en waterschappen, hun documenten ook in .odf aanbieden.

Een veel prettiger gevolg voor de huis-tuin-en-keuken particuliere gebruiker is dat er in ras tempo meer software applicaties verschijnen die behalve simpele PDF bewerkingen ook in toenemende mate de wat ingewikkeldere bewerkingen mogelijk maken. Zo krijgt iedereen veel meer controle over zijn of haar eigen PDF documenten zonder daarvoor diep in de buidel te hoeven tasten.


Zelf PDF documenten aanmaken

Zelf heb ik nog maar weinig gestoeid met PDF-documenten. Wat prettig is om deze documenten uberhaupt aan te maken zonder rare commerciele boodschappen onderaan je gerealiseerde PDF bestanden is dat het in OpenOffice.org tegenwoordig echt een fluitje van een cent is een office-bestand naar PDF te exporteren. Het is zo simpel dat ik daar nu verder niet op inga en ook niet op de ongetwijfeld talrijke alternatieven om zelf een PDF document aan te maken. Ik beveel echter OpenOffice.org aan omdat het zo simpel werkt en zo lekker integreert met juist die zaken waar je doorgaans een PDF van wilt brouwen, namelijk typische office bestanden als teksten, spreadsheets, presentaties, etctera etctera. Daarnaast is het belangrijk om te weten dat je in OpenOffice.org het PDF bestand dat je exporteert ook zo kunt instellen dat het volledig compatible is met de ODF standaard, en (!) dus ook weer simpel als ODF kan worden ingelezen in OpenOffice.org om (verder) te bewerken of het nu in Writer, Draw of elke andere OpenOffice.org component is!. Men noemt dit hybride PDF bestanden.


Combine the viewing and printing portability of a PDF with the editing capabilities of OpenDocument Format. "Have your cake and eat it too," promises ODF is embedded in PDF. When these two open standards team up, you better watch your back, OOXML.

Most applications (such as Adobe Acrobat Reader) ignore the ODF bits and treat the whole hybrid file as a normal PDF. Presentation is pixel perfect. Wait. That's not all. OpenOffice.org 3.0 with this extension treats the hybrid as a normal ODF, so the ODF document opens in Writer, Impress, Calc, or Draw according on the original. (You didn't just expect Writer, did you?) Now you have lossless, editable, round-trip PDFs.
[Bron]

Een hybride PDF bestand maken compatible met ODF

Hiervoor heb je een extra onderdeel voor OpenOffice.org nodig, een zogenaamde extensie dus. Het merkwaardige is dat deze extensie een naam heeft die niet direct doet vermoeden dat je er hybride PDFs mee kan exporteren, de benodigde extensie heet namelijk de PDF import extensie ! Als je deze installeert verschijnt er een extra optie onderaan je pop-up scherm dat verschijnt na openen van het menu Bestand, en het kiezen van "Exporteren als PDF..." (zie afbeelding). Je kunt na installeren van de extensie onderaan een hokje aanvinken voor "Hybride bestand maken".



Zelf PDF documenten bewerken
PDF documenten die als hybride PDF zijn geexporteerd kunnen dus eenvoudig weer ingeladen worden in OpenOffice.org voor verdere bewerking. Ook zal de PDF Import extensie zoals de naam weer wel doet vermoeden het mogelijk maken om vele standaard (niet-hybride) PDF bestanden in te laden voor bewerking, maar hier kan af en toe toch wat vervorming optreden in de grafische look ten opzichte van het brondocument. Openoffice.org is namelijk helemaal ingericht op het ODF (XML) formaat. Overigens zijn er behalve OpenOffice.org inmiddels vele applicaties die ook met ODF documenten om kunnen gaan, zoals o.a. Koffice, Google Docs, Abiword, en ja ook MS Office 2007 vanaf service pack 2. Voor een overzicht van applicaties welke ODF ondersteunen klik hier.

Een ander soort bewerkingen kan ook buiten grote applicaties als OpenOffice.org om gerealiseerd worden, taken als het samenvoegen van losse PDF bestanden in een enkel "moeder" PDF bestand of omgekeerd juist splitsen in afzonderlijke bestanden zijn eigenlijk van een andere orde, tekstueel wordt er dan niets aangepast, maar er wordt wel wat gedaan met de PDF bestanden als geheel. Naast splitsen of samenvoegen valt daarbij ook te denken aan roteren. Twee voorbeelden van linux programma's die dit in Pardus linux voor je kunnen realiseren op een eenvoudige wijze, in een grafsiche omgeving dus, bespreek ik in deel twee van deze mini-serie. Deze volgt volgende week.

Lees meer...

zondag 30 augustus 2009

Werken met Pardus Linux en GPS (live met gpsd)

Afgelopen week ontving ik een email van de Pardus Bugzilla website waar behalve bugs ook package requests gepost kunnen worden als je van een bepaalde applicatie graag een makkelijk installeerbaar Pardus PISI pakket in de pakketbronnen opgenomen ziet worden. Er werd mij teruggemeld dat het door mij aangevraagde software pakket GPSd vanaf nu beschikbaar is in de softwarebronnen van Pardus.

Mooi, gelijk maar eens even uitproberen dacht ik, en daar kwam mijn oude maar degelijke Magellan Explorist 210, een prima GPS apparaatje, uit de bureaulade, nieuwe batterijen er in en testen maar. Want, om GPSd te testen heb je een werkend GPS apparaat nodig dat je wilt koppelen aan je laptop. Althans, koppelen aan een PC kan natuurlijk ook wel, amar aangezien GPS met name functioneel is als je jezelf voortbeweegt is een laptop of netbook natuurlijk logischer wanneer je met GPSd aan de slag wilt.

Een korte omschrijving van GPSd van de website van dit project: "gpsd is a service daemon that monitors one or more GPSes attached to a host computer through serial or USB ports, making all data on the location/course/velocity of the sensors available to be queried on TCP port 2947 of the host computer. With gpsd, multiple GPS client applications (such as navigational and wardriving software) can share access to GPSes without contention or loss of data."

Kortom: door GPSd te installeren op je linux-systeem kun je live de data die door je GPS apparaat worden opgevangen in je laptop laden voor gebruik met andere GPS toepassingen. Zo kun je als het ware van je laptop je eigen TomTom-achtig navigatie-apparaat maken om maar eens een voorbeeld te noemen. Op YouTube staat bijvoorbeeld ook een filmpje van iemand die m.b.v. GPSd als schakel tussen GPS apparaat en laptop live ziichzelf ziet voortbewegen op Google Earth mappen. Kijk maar eens naar dat filmpje "Driving Google Earth on Linux with GPSD".

Eerst moest GPSd natuurlijk even geinstalleerd worden op mijn Pardus 2009 laptop. Op moment van schrijven bevond het pisi pakket zich nog in de pardus-2009-test repositiory, maar doorgaans verhuist het pakket na nog wat laatste testjes vrij snel naar de standaard pakketbron pardus-2009 (of de contrib-2009 repo). Er bleek eerst nog een extra afhankelijkheid geinstalleerd te moeten worden, welke zich in dezelfde pardus-2009-test pakketbron bevond, namelijk het pakket libgps. Ik installeerde dus achtereenvolgens libgps en daarna gpsd op mijn Pardus systeem:

sudo pisi it http://paketler.pardus.org.tr/pardus-2009-test/libgps-2.39-1-1.pisi
sudo pisi it http://paketler.pardus.org.tr/pardus-2009-test/gpsd-2.39-1-1.pisi

Dat was natuurlijk simpel, maar...werkt het dan ook? Nou, nee, dat vergde het nodige gepuzzel en gezoek op internet. Sowieso is het gebruik van gpsd in de command line interface (CLI) geen appeltje-eitje voor niet-CLI gebruikers, en de documentatie op de GPSd site is ook voor de wat meer gevorderde linux-gebruiker, kortom niet echt in wiki of HOWTO vorm om je als het ware aan de hand te nemen.

In de meest simpele vorm start je GPSd in de CLI door achter het commando gpsd een aparaat (device) lokatie te typen. Welke lokatie dat dan wel niet is verschilt per linux distributie. De meeste GPS apparaten verbind je via een USB kabel aan je laptop. In mijn geval betrof het een serial-to-usb kabel, dus aan de zijde van mijn odue Magellan Explorist 210 een serieel contact (je moet dan wat pinnetjes op de achterzijde van het apparaat "vastchroeven") en aan de laptop-zijde een standaard USB-stekker. Ik vond na wat zoeken op internet al snel dat mijn apparaat dan waarschijnlijk de lokatie /dev/ttyACM0 toegewezen zou krijgen, en na wat bladeren in de bestandsbeheerder, zag ik in de map /dev/ in ieder geval ook deze naam staan. In sommige andere linux distributies wordt het adres /dev/ttyUSB0 toegewezen. Maar op mijn Pardus 2009 systeem zou dan als ik het goed begrepen had het volgende commando de boel aan de praat moeten krijgen:

gpsd /dev/ttyACM0

vervolgens typ je dan het standaard mee geinstalleerde

xgps

...om te zien dat het niet meteen werkte. Na een korte "NO FIX" melding verscheen er "UNKNOWN" in het xgps venstertje en verder overal "n/a", niks live data van mijn Exploristje dus. Mmmmmm. Om een lang verhaal kort te maken waren er twee zaken die ik eerst moest instellen om het alsnog aan de praat te krijgen.

1. Mijn Magellan Explorist 210 moest niet in USB Data transfer modus maar in NMEA modus gezet worden, dat had ik ook nog wel begrepen van de GPSd website, de communicatie met de GPS gaat via NMEA, maar welke NMEA modus moest het zijn? Dat is nogal GPS apparaat-specifiek, voor de Magellan Explorist 210 bleek het na wat Google zoekopdrachten om de optie NMEA-V2.1 GSA (de onderste van vier opties onder NMEA) te gaan. Voor de zekerheid je GPS apparaat eerst opnieuw opstarten en nogmaals NMEA GSA modus kiezen.
2. Vermoedelijk (ik weet het niet zeker) is GPSd in het Pardus pisi pakket zo geconfigureerd dat deze daemon standaard opstart als je je systeem opstart, m.a.w. gpsd draait al op het moment dat jij je commando in de CLI wilt gaan geven. Ik rkeeg steeds wel of geen (afhankelijk van extra opties die je aan het gpsd commando mee kunt geven) foutmeldingen, en nog steeds niets spanneds in beeld in het xgps venster. Pas nadat ik de gpsd daemon eerst gestopt had en opnieuw startte door:

sudo killall gpsd
sudo /usr/sbin/gpsd -N /dev/ttyACM0
xgps

...werkte het ineens (wel even met de laptop en verbonden Magellan naar buiten moeten lopen, want anders had mijn apparaatje sowieso geen GPS fix). In xgps krijg je dan zoiets (ik heb uit privacy overwegingen de laatste cijfers van de GPS coordinaten grijs gemaakt):




Mogelijk dat in plaats van "/usr/bin/gpsd" hier ook gewoon zoals aanvenkelijk gemeld simpelweg "gpsd" had gewerkt, maar met bovenstaande kreeg ik het aan de praat.

Nou, dat werkt, mooi. Later zal ik nog eens wat bloggen over GPS toepassingen die je in Pardus linux tegenkomt Voor het simpele xgps heb je natuurlijk ook allerlei altermatieven, maar xgps is de standaard meegeleverde applicatie bij GPSd, dus deze heb ik in het voorbeeld ook gebruikt.

Lees meer...

dinsdag 18 augustus 2009

Zo...laat ik eens wat gaan bloggen

Sinds een aantal jaren verkende ik al met tussenpozen de voor- en nadelen van diverse smaakjes linux, als alternatief besturingssysteem voor Microsoft Windows (95,98,XP, aan Vista ben ik niet meer toegekomen). Aanvankelijk waren het korte uitstapjes naar linux, de allereerste was een Red Hat linux installatie met zogenaamde RPM softwarepakketten. Tegenwoordig is het nog steeds een van de grootste en meestgebruikte linux-varianten, maar helemaal mijn ding werd het niet, wellicht omdat ik niet zo kon wennen aan de look-and-feel van de desktop omgeving (in dit geval GNOME), daarover later meer. In den beginne had ik echter ook vaak problemen om mijn linux PC goed aan het internet gekoppeld te krijgen, en dan was de lol er snel af en ging de boel terug in de kast. Het enige wat ik me van die periode herinner is een Netscape browser window dat tot vervelens toe meldde dat ik niet verbonden was met het internet.

Later heb ik het met verschillende versies van SuSE (tegenwoordig OpenSuSE) geprobeerd, naast RedHat eveneens een van de grootste en meest gebruikte linux distributies. De KDE desktop omgeving voelde makkelijker aan als ex-Windows gebruiker. Wel had je als beginner steeds het gevoel met SuSE een veeeeeel te zwaar en groot systeem te installeren op je PC. De helft van de configuratiescherm instellingen was abacadabra voor mij destijds, en de distributie kwam op een stuk of zes (!) CDROMS, wel met keurig handboek in de doos. De reden om ook toen nog niet langdurig te gaan werken met linux als besturingssysteem is achteraf gezien denk ik toch dat bepaalde toepassingen nog onvoldoende goed beschikbaar waren, en toch de dualboot met het MS Windows systeem nogal eens vereisten om "even iets in Windows te doen".

Maar de wereld staat niet stil, en die van zowel linux als Microsoft Windows evenmin. Waar de tekortkomingen van linux qua verscheidenheid aan applicaties rap weggewerkt worden (grotendeels al zijn), neemt de logheid en geheugenconsumptie van nieuwere Windows systemen alsmaar toe. Eindeloos duurt het voor je PC of laptop opgestart is, mede omdat er ook nog een zware virusscanner moet draaien om al het virusgeweld tegen te werken. En de kosten? Waar je met allerlei Micorosft licenties en Genuine verification toestanden en activatiecodes e.d. stilaan geirriteerd raakt is linux in honderden smaken gratis beschikbaar en neemt het aantal gebruikers -en daarmee eventueel benodigde hulp in forums en community sites op internet- ras toe.

Hoe het precies gekomen is dat ik nooit aan de hype van de derde grote distributie (Ubuntu) toegekomen ben weet ik niet precies meer, waarschijnlijk omdat het een GNOME distributie van oorsprong is en er veel slechte verhalen circuleerden over de KDE variant Kbunutu. Maar ook kwam dat omdat ik inmiddels (ook dit herinner ik me niet meer langs welke weg) begonnen was met de linux distributie Pardus, om te beginnen Pardus 2007, een systeem met standaard een KDE 3.5 desktop omgeving. Dit systeem beviel direct zo goed na alle vroegere ervaringen, dat ik nooit meer aan Ubuntu begonnen ben, hetgeen natuurlijk niet wil zeggen dat ik Ubuntu niet een interessante linux variant vind. Inmiddels is een enthousiaste nederlandse community van Pardus gebruikers, zie http://forum.pardus-linux.nl.

Via Pardus 2007, Pardus 2008, 2008.1 en 2008.2 ben ik nu aanbeland bij Pardus 2009, de eerste versie met KDE4 als standaard desktop-omgeving.

Telkens ervaar ik weer nieuwe dingen, meevallers maar ook tegenvallers, daarover wil ik wat gaan schrijven in deze blog. Netto zijn het meer mee- dan tegenvallers want sinds twee jaar, dus sinds ik Pardus linux gebruik, doe ik thuis 95% van mijn computer werkzaamehden in dit systeem. Alleen op mijn laptop staat nog een Windows XP versie naast Pardus 2009, en deze XP versie start ik nog maar sporadisch op, eigenlijk kan ik inmiddels wel stellen dat ik me prima kan redden zonder Windows, en dat ik alleen op mijn werk (waar nu eenmaal nog Windows door de netwerkbeheerders wordt geinstalleerd in de grote meerderheid van alle werkgevers) tegenkom.

Over de desktop-omgevingen in linux wil ik binnenkort wat eigen impressies bloggen hier.

Lees meer...